Reisverslag van Eric Corton in Burundi deel 6
- Nieuws
- Reisverslag van Eric Corton in Burundi deel 6
Eric ging op dag 6 op bezoek bij twee vrouwen in Burundi die hun kinderen verloren aan diarree en cholera.
3FM Serious Request Blog 6 Burundi
800.000 kinderen sterven er jaarlijks aan diarree. Diarree... Een beetje een viezig woord, toch? We schamen ons er ook een beetje voor. Het maakt geluid en spettert de boel onder. Het stinkt vaak en is bijzonder onhandig. Soms is het zo erg dat je het toilet maar ternauwernood haalt en de opluchting groot is... Of het gaat mis en het ongeluk is bijna niet te overzien.
Maar goed. Je gaat naar de apotheek of drogist en haalt een pilletje. Een doosje Imodium of Norit kost volgens mij nog geen zes euro en voor dat geld kun je jezelf dus beter maken. Althans, je kunt er voor zorgen dat het ophoudt. Beter worden gaat daarna vaak snel met ons schone water, onze kennis en het gezonde voedsel.
In Afrika ligt dat even anders, zoals in veel andere gebieden in de wereld. Maar ik concentreer me even op de plek waar ik nu zit, Burundi.
Burundi
Als je hier diarree krijgt betekent dat dat je een groot probleem hebt. Zeker als je nog klein bent. Diarree droogt je kleine lichaampje in no time uit. Het vaak vieze water dat mensen hier drinken omdat er niks anders voorhanden is,maakt het alleen nog maar erger. Ernstige diarree is een enorme killer in Burundi. 800.000 kinderen wereldwijd per jaar. 2200 per dag... dat zijn 70 goed gevulde schoolklassen.
Serafine verloor drie kinderen aan diarree
Vandaag sprak ik met twee moeders die die nachtmerrie aan den lijve ondervonden hebben.
Serafine verloor in korte tijd drie kinderen. Ze hadden alledrie diarree. Er was geen geld voor schoon water en geen geld voor brandhout om het vieze water uit de rivier te kunnen koken. De rivier die onder aan de heuvel stroomt en de grens met Congo vormt . De rivier die het verzamelpunt is van alle uitwerpselen van de meer dan 2000 dorpelingen. Uitwerpselen die op de heuvel liggen. Net buiten het dorp. Bij regenval stroomt al die viezigheid van de berg af, zo de watervoorziening in. Geen schoon water en geen brandhout dus. En de dichtstbijzijnde kliniek was ver weg. Zo ver dat haar eerste kind onderweg al stierf. Met de andere twee redde ze het nog wel tot de kliniek maar dat was veel te laat. Drie kinderen in een paar dagen. Ongeveer de tijd die ik hier nu ben.... Ik kan me er bijna niets bij voorstellen, bij de hoeveelheid ellende dat dat is. Ze kijkt me diep vermoeid aan en vertrouwt me iets toe.
Een moeder kiest niet tussen haar kinderen maar de oudste was stiekem haar lievelingszoon. Slim en gemotiveerd om naar school te gaan. "Hij was echt iets heel bijzonders geworden... Zo lief... Zo’n bijzonder mens..." huilde ze. "Ik ben bang voor mijn twee overgebleven kinderen. We hebben nog steeds geen schoon water hier in het dorp en onze latrines zijn slecht. Ze zijn te ondiep en lopen vol water. We kunnen niet dieper met de hand graven omdat de bodem hier vol zit met grote stenen."
Die latrines zullen door een machine gegraven moeten worden. Anders is het niet mogelijk. Dat kost geld.
Jeanne verloor twee kinderen aan cholera
De tweede vrouw die ik sprak was Jeanne. Jeanne is 38 en verloor twee kinderen aan cholera (zie blog 3). Ernstige buikkrampen en pijnlijke diarree zorgen ervoor dat de kinderen binnen twee dagen zo veel vocht verloren hadden dat er eentje buiten westen raakte. Jeanne heeft hem naar de kliniek gebracht maar daar bleek het al te laat te zijn. Hij stierf daar. In een kliniek op bijna 20 kilometer van zijn huis. Bij thuiskomst duurde het nog een dag voordat haar andere kind stierf. Twee begrafenissen in één week.
Jeanne is een sterke vrouw. Een oersterke vrouw want ze verloor even later ook haar man en doet het nu helemaal alleen met haar drie overgebleven kinderen. Dat is een bijna onmogelijke opdracht. Er is weinig werk in de buurt. Af en toe doet ze wat klusjes voor mensen en verdient daar wat geld mee.
Haar land bewerken kan ze niet iedere dag, daarvoor is ze te zwak want ook zij heeft bijna doorlopend last van diarree. "Schoon drinkwater en goeie latrines!" roept ze als oplossing voor haar probleem. "Dat ik arm ben dat weet ik en dat zal ook niet zo gauw veranderen misschien. Maar als ik mezelf en de kinderen gezond kan houden dan ben ik al een eind onderweg."
De veerkracht van deze vrouwen maakt me totaal nederig en laat me zoals zo vaak weer eens beseffen dat de probleempjes die ik in mijn leven soms tegenkom echt van een andere orde zijn...
Steun 3FM Serious Request 2013
Ik neem deze diep verdrietige verhalen met me mee naar Nederland. Naar winters Leeuwarden als we daar straks ons kamp opslaan met 3FM Serious Request. En dan hoop ik dat we zo veel geld ophalen voor deze twee vrouwen en hun duizenden lotgenoten, dat een goeie latrine en een waterpomp of kraan met veilig drinkwater gewoon onontkoombaar zijn.
En dat ik, als ik er opnieuw kom kijken, Jeanne weer met twee opgeheven duimen afscheid van me zie nemen. Maar dan met een grote gezonde lach dat het gelukt is in plaats van een zorgelijk zwakke en ongeruste blik.
Daar kan jij dus bij helpen.
Morgen ga ik reizen dus ik weet niet of een blog gaat lukken.
Ik doe m’n best!
Groet,
Eric
>> Lees hier Erics eerste reisverslag
>> Lees hier Erics tweede reisverslag
>> Lees hier Erics derde reisverslag
>> Lees hier Erics vierde reisverslag
>> Lees hier Erics vijfde reisverslag
Voorgaande reportages van Eric Corton
2012: Erics reis naar Malawi
2011: Erics reis naar Ivoorkust
2010: Erics reis naar Oeganda
2009: Erics reis naar Sierra Leone en Burkina Faso
2008: Erics reis naar Kenia
2007: Erics reis naar de Centraal Afrikaanse Republiek
Gerelateerd
3FM Serious Request
Geef jouw school op voor een gastles over 3FM Serious Request en Metakids3FM Serious Request
Veelgestelde vragen over Serious Request 20243FM Serious Request
Jelte (3) lijdt aan metabole ziekte, en gaat waarschijnlijk niet oud worden3FM Serious Request
Mark (35) heeft de ziekte ALS, nadat hij zijn moeder er ook aan verloor