Sacha de Boer vertelt over haar reis naar Ivoorkust voor 3FM Serious Request

Scroll naar beneden voor de foto's van Sacha.

Vijf dagen lang reed Sacha samen met Wijnand en mensen van het Rode Kruis over hobbelige wegen van dorp naar dorp. Ze sprak met de dorpsbewoners en mocht een kijkje nemen in hun leven. Je kunt je waarschijnlijk wel voorstellen dat de hygiëne in een land als Ivoorkust niet zo goed op orde is als in Nederland. De mensen leven dicht op elkaar in kleine hutjes. Er is vaak geen schoon drinkwater, geen zeep om je handen mee te wassen en het is eerder regel dan uitzondering dat zowel koken als slapen in dezelfde ruimte gebeurt. Dat maakt de kans op een infectie een stuk groter.

Wereldwijd is longontsteking de dodelijkste infectieziekte onder kinderen van vijf jaar en jonger. Er sterven meer kinderen aan een longontsteking dan aan hiv/aids, malaria en mazelen bij elkaar. Elk jaar overlijden er meer dan 900.000 kinderen aan deze ziekte.

Het land en de leefomstandigheden maakten een diepe indruk op Sacha de Boer. Wij spraken met haar toen ze weer terug was in Nederland.

Sacha, maakte je eerder zo’n reis?
Ja, ik ben in diverse landen in Afrika geweest. Onder andere in Zimbabwe, Tanzania en Zuid-Afrika. Ik kwam daar altijd om foto’s te maken.

Waarom trekken deze landen je?
Ons leven is zo ontzettend anders. Het contrast is groot. Ik wil met mijn foto’s laten zien wat er nog meer gebeurt in de wereld. Wij kunnen hier ontzettend zitten zeuren over kleine dingetjes, terwijl ze daar dood gaan aan simpele dingen, zoals een longontsteking.

In welk opzicht raakt dat je?
Het gaat vaak om jonge onschuldige kinderen. Een longontsteking is zo eenvoudig te verhelpen in Nederland, maar in deze gebieden gaan er gewoon kinderen aan dood. Daarnaast is er nog veel onwetendheid bij de ouders. Ze herkennen een longontsteking niet en geloven zelfs dat het door hele andere dingen komt dat hun kindje ziek is.

Waardoor dan?
Sommige ouders geloven dat hun kindje ziek is geworden doordat de moeder tijdens de zwangerschap een bepaald soort vis (djekke) heeft gegeten. De traditionele medicijnman maakt hen dit wijs. Ongelofelijk toch? Ik vind het aangrijpend dat ze denken dat dit echt zo is. Ze vertrouwen de medicijnman en wantrouwen onze reguliere medische zorg.

Hoe gaat het Rode Kruis hier mee om?
Het Rode Kruis geeft voorlichting. Ontzettend belangrijk. Lokale vrijwilligers organiseren bijeenkomsten in dorpen en vertellen hoe je de ziekte kunt voorkomen en herkennen. Ze vertellen hoe belangrijk het is om je handen meerdere keren per dag te wassen en dat je door de rookontwikkeling niet moet koken en slapen in dezelfde ruimte.

Wat heeft het meeste indruk op je gemaakt?
Het verhaal van Felicien en haar twee weken oude dochtertje. Toen we haar ontmoetten was haar kindje erg ziek. Haar borstkas was ingezwachteld waardoor ze nog moeilijker kon ademen. De medicijnman uit het dorp was hier verantwoordelijk voor. Vrijwilligers van het Rode Kruis verwijderden het drukverband meteen en namen het meisje mee naar een kliniek voor behandeling.

Felicien was zo gelukkig toen ze hoorde dat het niks te maken had met die vis die ze had gegeten, en haar dochter ‘gewoon’ ziek was en beter gemaakt kon worden met antibiotica. Toen we ze later weer opzochten ging het alweer stukken beter met het meisje, dat trouwens nog geen naam had.

We hoorden dat ze vernoemd is naar jou.
Dat klopt. Felicien was zo dankbaar dat ze mij en Lotte [productie manager 3FM, red.] vroeg hoe wij heten. Dus nu heet het meisje Sacha Charlotte. Erg bijzonder. Ik zou natuurlijk wel contact met haar willen houden, maar het is daar zo primitief. Ze hebben geen internet, geen adres, niks. Misschien dat ik het via het lokale Rode Kruis kan proberen.

Sommige mensen in Nederland vinden de hulp van het Rode Kruis in landen als Ivoorkust een druppel op een gloeiende plaat. Wat vind jij daarvan?
Dat wij Sacha Charlotte hebben gered is toch al ontzettend mooi? En ja, dat is inderdaad maar een kindje, van de 900.000 per jaar. Maar je moet ergens beginnen. Dat wij haar hebben geholpen werkt juist als een soort van olievlek op een gloeiende plaat, want Felicien verspreidt haar kennis weer in het dorp. Zij zal andere ouders vertellen dat je zieke kindjes niet moet inzwachtelen, zoals de medicijnman beweerde.

Ik vind het goed dat 3FM Serious Request aandacht geeft aan stille rampen. Als er ergens een overstroming of aardbeving is, gaat het nieuws daarover. Dat weet ik met mijn achtergrond natuurlijk als geen ander. Nieuwsredacties besteden niet zomaar aandacht aan kinderen met longontsteking. Want ja, dat is geen nieuws. Met 3FM Serious Request wordt er nieuws gemaakt van een situatie die al heel lang speelt.

Op welke foto ben je het meest trots?
Op de foto van Nguesa Nguesa. Dit jongetje was erg ziek en lag daar maar in een hutje. Ik wilde hem niet overvallen met mijn grote camera. Ik wil altijd eerst contact maken met de persoon die ik fotografeer, maar dat kon nu alleen maar met lichaamstaal. Toch vond ik het belangrijk om deze foto te maken. En het leek alsof hij dat begreep, want hij bleef gewoon liggen en het voelde even alsof we verbonden waren. Hij vertrouwde me. En naast het verhaal vind ik het licht op deze foto en zijn houding erg mooi.

Hoe is het met hem afgelopen?
Het Rode Kruis heeft zijn ouders geadviseerd naar een kliniek te gaan. Het ging al wel iets beter dan een paar dagen ervoor, maar hoe het is afgelopen...

Heb je nog tips voor beginnende fotografen?
Jazeker. De tip is om altijd contact te maken met degene die je fotografeert. Veel mensen ‘stelen’ een foto van je. Ze ‘nemen’ een foto. Het kost tijd om contact te maken, maar het levert ook interessante ontmoetingen op.

Bekijk hieronder enkele foto's die Sacha de Boer maakte:

Bekijk ze allemaal via Flickr:

Wat doe jij voor 3FM Serious Request?

Met onze steun kunnen we de levens redden van jonge kindjes in een land als Ivoorkust. Elke euro telt. Voor bijvoorbeeld vier euro kan het Rode Kruis een ziek kind antibiotica geven. Kijk hier wat het Rode Kruis kan betekenen met jouw bijdrage.

>> Check ook de reportage van Wijnand naar Ivoorkust