Florence + The Machine met Herman Hofman
- Nieuws
- Florence + The Machine met Herman Hofman
Jaren geleden maakte Herman kennis met de toffe, punky, haast keltische muziek van Florence + The Machine. Nu, jaren later, bespreekt hij hun derde studioalbum: How Big How Blue How Beautiful.
Zit je in de stiltecoupé van de trein of te "studeren" in de bibliotheek en kan je de video niet afspelen? Je kunt Hermans review ook hieronder lezen.
>> Win en beluister How Big How Blue How Beautiful
Herman over de nieuwe Florence + The Machine
Acht jaar geleden werkte Herman bij de lokale omroep in Dordrecht. Daar werd hij getipt door een collega die zei dat hij eens naar 'Kiss With A Fist' moest luisteren, de debuutsingle van Florence + The Machine. Herman was gelijk verkocht. Hij vond het een toffe punky single.
Geen fan, wel benieuwd
Sindsdien houdt hij de muziek van de Britse band in de gaten. Herman is geen die hard fan. Zeker niet, maar toen de band eind mei How Big How Blue How Beautiful uitbracht, was hij wel benieuwd. De titel vindt Herman ronduit kut. Dat is één ding dat zeker is.
Twijfelachtig
Ondanks het feit dat het album top in elkaar zit, heeft Herman ook zo zijn twijfels:
"Wat het een beetje is met het album. Het is goed gemaakt, het zit top in elkaar, liedjes zijn zeker afzonderlijk van elkaar dikke ‘fucking’ prima. Maar ik weet niet zo goed waar het bij hoort. Weet je, als je liefdesverdriet hebt, luister je naar Damien Rice. Als je wilt feesten zet je carnavalskrakers op. Liedjes hebben een bepaalde sfeer. Dat is bij dit toch iets anders."
'Queen Of Peace'
Melancholisch, vrolijk, boos, Herman weet niet precies wat hij met de nieuwe muziek van Florence + The Machine aan moet. Na acht tracks heeft hij het eigenlijk wel gehad. Wel is er één track die er uitspringt, waar hij een beetje verliefd op is geworden, en die heet 'Queen Of Peace'.
"Dit is echt typisch zo’n track die je luistert als je een gesprek hebt gehad bij een goede vriend of vriendin, een gesprek dat misschien een beetje moeilijk was, en dat je op de terugweg ’s avonds in de auto zit, die gele lichten op de snelweg flitsen langs, je zit een beetje voor je uit te staren, je gaat nog eens een keer met je gedachten over dat gesprek heen… Wat is er nou precies gebeurd? En dan dat liedje eronder."
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Waardevolle tip
Al met al is het een tof album, zeker voor Florence + The Machine fans. Voor mensen die de band niet kennen is het alsnog een plaat die de moeite waard is om te beluisteren. Herman geeft daar een waardevolle tip bij: beluister de liedjes afzonderlijk.
"Ik denk dat je het dan veel meer kan waarderen dan dat je alles in één ruk uit luistert."
Een blote rug
Mocht je niet van de muziek van Florence + The Machine houden, naast elf tracks bevat de booklet een interessante, wazige, halfnaakte foto van Florence. Heel mysterieussss...
