Dit was de grootse show van Kensington in de Johan Cruijff ArenA

Dus... is het Utrechtse Kensington opgewassen tegen de grote Amsterdamse ArenA? In het kort: ja. Kensington speelt de eerste drie kwartier een supergoede rockshow, waarvan ze een groot gedeelte zelfs spelen vanaf een podium ter hoogte van de middenstip. Nice touch. Maar er is wel een groot verschil met de zaalshows van de band: in de ArenA heb je zonlicht. En dat speelt toch net effe anders.

Een stadionshow wordt pas écht magisch als het licht is verdwenen en die regel is ook gewoon van toepassing als je de grootste rockband van Nederland bent. Eigenlijk is het bijna zonde dat hits als 'Bridges', 'No Way Out' en 'Do I Ever' al gespeeld zijn voordat het donker wordt. De opbouw van de avond verloopt goed, iedereen geniet, maar het is nog net niet fantastisch.

'Let Go' is het keerpunt. Bij de eerste noten van hun doorbraaksingle raakt het publiek meteen in extase, vakkundig geholpen door wat confettislierten en een gigantische sitdown. Kensington ramt op volle vaart door en schiet de tweede helft van het concert eigenlijk alleen nog maar raak.

Eerst even lekker poppy bij 'War' (er waren vlammen, mensen, vlammen!), dan een rustig momentje bij 'Little Light' en vervolgens het publiek helemaal gek maken met het meeslepende 'St. Helena'. Kensington weet precies wat ze moeten doen om hun publiek het concert van hun jaar te geven, dus ze doen het. Verrekte goed.

Luisteraar Cedric had in ieder geval de avond van zijn leven. 3FM-dj Vera Siemons sprak hem en het enthousiasme straalde gewoon door de telefoon heen!

>> Wil je lezen hoe Kensington zichzelf de afgelopen jaren omhooggewerkt heeft van schoolbandje naar stadionrockers? Dat kan hier!