HUMAN

Anthony (24) kreeg pas een baan toen hij erom smeekte op Facebook

  1. Nieuwschevron right
  2. Anthony (24) kreeg pas een baan toen hij erom smeekte op Facebook

Zijn open sollicitatie ging viral en ineens stonden bedrijven voor hem in de rij. “Fijn, maar wel gek eigenlijk. Je hoort niet te bedelen voor een baan."

De overheid wil graag dat iedereen participeert in onze samenleving. Meedoen zul je! Dit geldt dus ook voor jongeren met een beperking. “Maar dat is zo makkelijk nog niet,” vertelt Anthony. Hij heeft een spierziekte en zit in een rolstoel. “Ik was na mijn opleiding een dik jaar werkloos.” Anthony stuurde dertig sollicitaties, en kreeg maar van de helft reactie.

Hij zat thuis en verveelde zich te pletter. “Ik werd echt gek van het niets doen. Ik wil gewoon werken, net als andere mensen, met of zonder beperking.” Anthony was er zo klaar mee, dat hij een oproep deed op Facebook. Deze ging viral en ineens stonden de bedrijven voor hem in de rij. “Fijn, dat mijn Facebookbericht hielp, maar wel gek eigenlijk. Je hoort niet te bedelen voor een baan.”

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Stimuleren?

De overheid wil dat ook jongeren met een beperking werken. Dus om hen te stimuleren om werk te vinden, hebben ze de Wajong-uitkeringen voor mensen die kunnen werken gekort met 5%. Eerst kregen zij 75% van het minimumloon. Nu 70%. Een Wajong is een uitkering voor mensen die op jonge leeftijd een chronische ziekte of handicap kregen.

“Stimuleren? Noem het maar een bezuinigingsmaatregel,” zegt Anthony. “Ik heb door mijn baan geen last van deze maatregel, maar ik weet wel hoe moeilijk het is om werk te vinden als je een beperking hebt.”

Niet eens een reactie

Zo kreeg Anthony op veel brieven niet eens een reactie. “Ik ben altijd eerlijk in mijn sollicitatiebrieven. Ik geef aan dat ik een beperking heb en dat ik één keer per dag verzorging nodig heb. Dat kan in de pauze en dat doet mijn moeder. Ze helpt mij met plassen en haalt het slijm weg. Daarna is ze weer weg. Veel werkgevers reageren niet of zijn bang dat ze de zorg niet aankunnen. Terwijl zij niet voor mij hoeven te zorgen.”

Hoewel de korting voor Anthony geen gevolgen heeft, maar het hem wel boos. “Dat scheelt tachtig euro in de maand. Dat had ik toen ik werkeloos was niet kunnen missen. Mensen met een beperking hebben vaak hele hoge zorgkosten.”

Gewoon aanvragen!

Jongeren die nu achttien worden staan voor een moeilijke keuze. “Kies je voor een Wajong, dan kan het zijn dat je wordt afgekeurd en nooit mag werken. Ook kan het zijn dat het UWV bepaalt hoeveel uur je mag werken. Als je niet voor een Wajong gaat als je achttien wordt, mag je de uitkering ook nooit meer aanvragen.”

Anthony adviseert de bijna-achttienjarigen om gewoon een Wajong aan te vragen. “Dan heb je ook recht op hulp bij het vinden van een baan. Want dat zal altijd lastig blijven. En stel je vindt die baan niet, dan kun je altijd terugvallen op je Wajong.”

Anthony en zijn werkgever. Foto: Michael Abels.

Ook uit onderzoek van het FNO blijkt dat veel jongeren met een beperking niet makkelijk aan een baan komen. Zo’n veertig procent heeft geen betaald werk. Van de respondenten die wel een baan hebben, vindt maar twaalf procent dat het werk goed aansluit bij hun opleiding.

Wat er moet veranderen

Volgens Anthony kan de overheid er ook veel aan doen om jongeren met een beperking meer te laten participeren in de samenleving. “Bedrijven weten gewoon niet goed wat werken met een persoon met een beperking inhoudt. Ze zijn vaak bang dat diegene ziek wordt en zij dan voor de kosten opdraaien. Dat klopt niet. Bedrijven krijgen zelfs subsidie als ze mensen met een beperking aannemen. De overheid moet de bedrijven beter informeren.”

Anthony werkt nu als vormgever bij een marketingbureau. “Thank god dat ik een baan heb," zegt hij. “Ik had nooit verwacht dat ik aan een baan zou komen die bij me past. Vaak wordt er tegen mensen als mij gezegd: Je moet blij zijn als je überhaupt een baan hebt.”

“Het is een fijne werkplek. Ik kan overal met mijn rolstoel komen en mijn moeder helpt me tijdens de pauzes. Mijn collega’s nemen me serieus en zien mij niet anders. Ik ben zo blij dat ik een baan heb. Ik vind dat je pas een mens bent als je mag werken, want dan tel je eigenlijk pas mee in de maatschappij.”

Meer weten over Anthony's spierziekte? Check dan deze aflevering van Je Zal Het Maar hebben, waar Anthony te gast was.

Ster advertentie
Ster advertentie