Dilemma: lang wachten op 1 goed album of liever meerdere per jaar?
- Nieuws
- Dilemma: lang wachten op 1 goed album of liever meerdere per jaar?
Door het aanklikken van dit artikel schaar jij jezelf waarschijnlijk onder het kopje 'muziekliefhebber'. Toch heb je in die categorie ook nog veel tegenstellingen. De lyriclover vs. de het-kan-me-gestolen-worden-wat-ze-zingen-want-check-die-beat, de concertganger vs. de thuisluisteraar... Maar vandaag kijken we naar twee anderen: de wachter en de gulzigaard.
Keuzes, keuzes
Het is één van de vele keuzes die je als artiest moet maken: hoe lang wacht ik tot ik mijn volgende album uitbreng? Daar komen natuurlijk meerdere factoren bij kijken. Hoe snel schrijf je nieuwe muziek? Wat vindt de platenmaatschappij een goede periode? Wat willen je fans? En zo waarschijnlijk nog wel vijftig meer.
Maar vandaag kijken we naar de kant van de fan. Ben jij iemand die van zijn bank af glijdt als je favoriete artiest aankondigt dat hij een trein van vier albums per jaar gaat uitbrengen? Of houd je van de pijn? De pijn die komt kijken bij 5 lange jaren het internet afstruinen naar minuscule en ongeloofwaardige hints over misschien wel een nieuwe plaat?
De wachter
Laten we eerlijk zijn... Er is geen beter gevoel dan wanneer je favoriete artiest na jaren radiostilte opeens aankondigt dat er wel degelijk nog een album aankomt. Die pijn die je jaren hebt gevoeld, het met smart wachten op een teken van leven, het was het allemaal waard, toch? En stiekem is 't ook best lekker.
Ja, is dat zo? Met al dat lange wachten zijn de verwachtingen ook flink opgekrikt. Het moet nu dan wel bizar goed klinken. Waarom ben je anders al die jaren lid gebleven van de fanclub, heb je avondenlang gestruind op vage fanforums en je hart verloren aan fake news? Wat als het het allemaal niet waard was?
De gulzigaard
Hoe meer, hoe beter! Toch? Waarom vijftig demo's maken en dan alleen de beste tien op een album gooien? Jij bent een groot voorstander van artiesten die op zo'n moment denken: fuck it, we gooien de rest gewoon op een Part 2.
Maar ja... Op een gegeven moment wordt het toch allemaal iets minder bijzonder, of niet? Het is ook bijna niet bij te houden. Stond die ene goeie track nou op dat eerste album of die van twee maanden later? Je ziet door de bomen het bos niet meer en van spanning kun je ook al een tijdje niet meer spreken. Is dit nou dé manier?
