3FM nieuws
Voor het eerst...
- Nieuws
- Voor het eerst...
Er zijn festivalgangers die op vrijdagmiddag voor de 41e keer Pinkpop op hobbelen, maar hoe is een eerste keer?
Voor alles is een eerste keer. Zo was er ooit de eerste man in de ruimte, de eerste persoon die het 'nieuwe' continent Amerika op stapte, de eerste muzikale geest die bedacht dat gespannen touwtjes best een mooi geluid maakten en... en er was in 2010 een redacteur van 3FM.nl die nog nooit op Pinkpop was geweest.
Het eerste wat opvalt zijn al die mensen. AL DIE MENSEN! Hippe muziekliefhebbers, toffe huisvaders, ervaren festivalbeesten, relaxende yuppies, stokoude rockers, hysterische meisjes, supertoffe hippies, angstaanjagende alto's, wilde dames, coole dudes... Wat niet!? Iedereen is er en ik hobbel er vrolijk tussendoor.
En iedereen voelt zich als een vis in het water (om de watermetafoor vast te houden). Het is zó relaxed allemaal en iedereen is welkom. Als er een biertje omgaat is er niks aan de hand en als je net in het beeld staat wordt (heel) vriendelijk gevraagd of je toch even een stapje opzij wil doen. Het is niet echt te beschrijven, maar ik denk dat dit is wat ze met het welbekende 'festivalgevoel' bedoelen.
I love it, maar het is toch even wennen. Je gaat mee in de relaxte sfeer en blijft meteen hangen bij de elke act die speelt, maar toch is het wat onwennig. Maar als ik zo het rondje over het volledige terrein afmaak, Paolo Nutini letterlijk rondzingt bij de 3FM Stage en ik alleen maar blije mensen zie, denk ik dat het gewoon een kwestie van Pinkpop-dagen is.
Voor alles is een eerste keer. Zo was er ooit de eerste man in de ruimte, de eerste persoon die het 'nieuwe' continent Amerika op stapte, de eerste muzikale geest die bedacht dat gespannen touwtjes best een mooi geluid maakten en... en er was in 2010 een redacteur van 3FM.nl die nog nooit op Pinkpop was geweest.
Vol mee met de stroom
Een tikje onwennig het veilige backstage-deel van Pinkpop uit en meteen volle bak in het festival in. Een duik zonder eventjes met je teentjes het water te hebben gevoeld. Waar is wat, help ik kan niets vinden? Ik dacht nooit een festivalganger te zijn, maar al snel ga je kopje onder in het festivalgevoel en zit je vol in de stroom. Kan niet anders!
Al die mensen!
Het eerste wat opvalt zijn al die mensen. AL DIE MENSEN! Hippe muziekliefhebbers, toffe huisvaders, ervaren festivalbeesten, relaxende yuppies, stokoude rockers, hysterische meisjes, supertoffe hippies, angstaanjagende alto's, wilde dames, coole dudes... Wat niet!? Iedereen is er en ik hobbel er vrolijk tussendoor.
Festivalgevoel
En iedereen voelt zich als een vis in het water (om de watermetafoor vast te houden). Het is zó relaxed allemaal en iedereen is welkom. Als er een biertje omgaat is er niks aan de hand en als je net in het beeld staat wordt (heel) vriendelijk gevraagd of je toch even een stapje opzij wil doen. Het is niet echt te beschrijven, maar ik denk dat dit is wat ze met het welbekende 'festivalgevoel' bedoelen.
Even wennen
I love it, maar het is toch even wennen. Je gaat mee in de relaxte sfeer en blijft meteen hangen bij de elke act die speelt, maar toch is het wat onwennig. Maar als ik zo het rondje over het volledige terrein afmaak, Paolo Nutini letterlijk rondzingt bij de 3FM Stage en ik alleen maar blije mensen zie, denk ik dat het gewoon een kwestie van Pinkpop-dagen is.
Hoe was jou allereerste keer Pinkpop? Laat het ons weten in de reacties!
Ster advertentie
Ster advertentie
