OMI eerste Jamaicaanse #1 in bijna twaalf jaar

Omar Samuel Pasley, zoals de echte naam van OMI luidt, schreef ‘Cheerleader’ al drie jaar geleden, maar oogstte er tot nu toe geen succes mee. Totdat de Duitse producer Felix Jaehn de song oppikte en er een remix van maakte. Vanaf dat moment ging het ineens hard: OMI vond zichzelf eind vorig jaar terug op de eerste plaats van de hitlijsten in Zweden en Denemarken. Via de Duitse hitparade kwam ‘Cheerleader’ ook bij ons terecht. In een sneltreinvaart is de Felix Jaeh-remix doorgestoten naar de top van de Mega Top 50.

OMI werd op 3 september 1986 geboren in het plaatsje May Pen, in het midden van Jamaica. Zijn vader was een kunstschilder en muzikant, die op Jamaica bekend was onder de naam Jah Ken. Hij overleed echter al toen OMI pas negen jaar was. Drie jaar terug werd OMI ontdekt door reggaeproducer Clifton Dillon, ofwel Specialist. De eerste singles konden het talent echter niet direct omzetten in succes.

Ook met ‘Cheerleader’ kon OMI aanvankelijk geen potten breken. Bij toeval belandde het nummer echter bij de twintigjarige beginnende houseproducer Felix Jaehn in Hamburg. Jaehn verving het traditionele reggaeritme door een luchtige beat en een heldere trompetmelodie. En dat betekende de doorbraak voor zowel zanger OMI als producer Jaehn. Via Scandinavië verovert de track nu langzamerhand heel Europa.

‘Cheerleader’ is de twaalfde hit uit Jamaica die de eerste plaats bereikt in de Nederlandse hitlijst. Daarmee scoren de Jamaicanen uitstekend in de Mega Top 50. Na de traditionele landen Nederland, Engeland en Amerika en uitschieter Zweden (vooral via ABBA) staat Jamaica op 5 in de rangorde van landen met Nederlandse nummer 1-hits.

De allereerste Jamaicaanse nummer 1 kwamen we al in 1969 tegen, toen ‘Israelites’ van Desmond Dekker & The Aces twee weken bovenaan stond. In de jaren ’70 kwamen daar nog eens vijf charttoppers bij: ‘Double Barrel’ van Dave & Ansil Collins, ‘Kung Fu Fighting’ van Carl Douglas, ‘Nice And Slow’ van Jesse Green, ‘Cokane In My Brain’ van Dillinger en ‘(You Gotta Walk) Don’t Look Back’ van Peter Tosh & Mick Jagger.

De jaren daarna waren echter aanzienlijk minder succesvol voor Jamaica. In de jaren ’80 wisten alleen June Lodge & Prince Mohammed met ‘Someone Loves You Honey’ op nummer 1 te komen, in de jaren ’90 stond alleen Inner Circle met ‘Sweat’ bovenaan. 2001 was het jaar van de meest succesvolle Jamaicaan tot nu toe: Shaggy. Met ‘It Wasn’t Me’ en ‘Angel’ stond ‘Mr. Lover Lover’ in één jaar tijd in totaal maar liefst dertien weken op 1 in de Mega Top 50. Bijna twaalf jaar terug was Sean Paul de laatste inwoner van Jamaica met een Nederlandse nummer 1-hit. Toen ging ‘Get Busy’ één weekje aan kop.

Opvallend genoeg is de grootste superster van Jamaica afwezig in dit rijtje. Reggaepionier Bob Marley scoorde vijftien hits in Nederland, waarvan er vijf de top 5 bereikten. Marley verkocht weliswaar wereldwijd 75 miljoen platen, maar verder dan een derde plaats voor ‘One Love’ in 1984, drie jaar na zijn vroegtijdige dood, kwam hij echter bij ons nooit.