Kensington scoort vierde hit van album ‘Rivals’

Je hebt van die Mega Top 50’s waarin de hele hitlijst op z’n kop wordt gezet en de ene verrassing over de andere heen duikelt. En je hebt van die lijsten waarin eigenlijk zo goed als niets gebeurt. En van die laatste categorie, daar hebben we er deze week weer één van. Prima natuurlijk, een beetje rust in de tent hoort er ook bij af en toe. Vandaar dat Kenny B op z’n gemakkie op 1 blijft staan met ‘Parijs’, dat Major Lazor en Wiz Khalifa net als vorige week op 2 en 3 staan en dat de snelste stijger in de top 10 maar liefst één plaats geklommen is. Daarvan hebben we er deze week maar liefst vijf, dat dan weer wel.

Nieuw in de top 10 is ‘Intoxicated’ van Martin Solveig en GTA, en zelfs dat is niet waar, want die stond twee weken terug ook al eens in de top 10. De snelste klimmer in de Mega Top 50 hoeft zich ook niet erg in te spannen: zeven plaatsen winst is voldoende voor Jess Glynne met ‘Hold My Hand’ op 31.

Gelukkig zijn er nog vier binnenkomers die voor wat leven in de brouwerij zorgen.

De 3FM Megahit van vorige week is deze week de hoogste binnenkomer in de Mega Top 50. ‘King Kunta’ is de doorbraak voor Kendrick Lamar Duckworth. In Amerika is de hiphopper al een superster, met miljoenenverkopen voor zijn vorige album, Good Kid, M.A.A.D. City. Zijn nieuwe album, To Pimp A Butterfly, bezorgde hem wereldwijd nummer 1-posities, maar kwam in Nederland niet verder dan plaats 9. Met ‘King Kunta’ breekt Lamar dan ook eindelijk echt bij ons door.

‘King Kunta’, het moge bekend zijn, is het verhaal over de Afrikaanse slaaf Kunta Kinte, die volgens het boek Roots van schrijver Alex Haley in 1767 naar Amerika werd getransporteerd. Haley zegt zelf de achter-achter-achter-achterkleinzoon van Kunta Kinte te zijn. Het boek Roots kwam uit in 1976. Een jaar later verscheen ook de gelijknamige miniserie op tv. Pas tien jaar daarna werd Kendrick Lamar geboren, maar hij heeft ongetwijfeld Roots gezien en/of gelezen.

Hun vorige single ‘War’ staat inmiddels al een half jaar in de Mega Top 50, en deze week op 22. Op 35 komt de nieuwe single van Kensington al weer binnen, getiteld ‘Riddles’. Het is al de vierde track van het album Rivals, nadat ook ‘Streets’ en ‘All For Nothing’ vorig jaar een hit werden. Tijd voor iets nieuws, heren?

Maar laten we niet klagen, want ook met bekend materiaal weet Kensington nog prima hits te scoren. ‘War’ werd begin dit jaar hun eerste top 10-hit en ook ‘Riddles’ behaalt meteen weer een notering. Het Utrechtse viertal vult in november twee keer het volledige Ziggo Dome, dus de heren zijn immens populair. Ongetwijfeld spelen ze dan ook ‘Riddles’, want het nummer klinkt als een echte stadionkraker.

Zo, dat swingt als een dronken kameel, dit ‘I Don’t Like It, I Love It’ van Flo Rida. Het nummer staat op de E.P. My House, waarop Flo Rida zeven nieuwe nummers heeft gezet. Op ‘I Don’t Like It, I Love It’ krijgt Flo hulp van twee andere funky grootheden: Robin Thicke en Verdine White.

Robin Thicke doorbreekt met deze track eigenlijk zijn patroon. Tot nu toe scoorde hij slechts één hit per vijf jaar. In 2003, 2008 en 2013 stond hij in de top 10 met respectievelijk ‘When I Get You Alone’, ‘Magic’ en natuurlijk de knaller van twee jaar terug, ‘Blurred Lines’. Nu keert hij dus al na twee jaar terug in de Mega Top 50, maar een top 10-hit zit er ongetwijfeld wel in, zo te horen.

En daarnaast heeft Flo Rida ook Verdine White opgeduikeld. De bassist van Earth, Wind & Fire is inmiddels al 63 jaar en heeft niet minder dan twintig Mega Top 50-hits op z’n naam staan, waaronder de top 10-knallers ‘Fantasy’ (1978), ‘Boogie Wonderland’ (1979) en ‘Let’s Groove’ (1981). Het laatste nieuwe werk van Earth, Wind & Fire stamt echter al weer uit 1993, dus Flo Rida heeft diep in de sloot moeten zoeken voordat hij deze koe eruit kon halen…

Nog een grootheid, maar dan van andere orde: Gregory Porter maakt deze week zijn debuut in de Mega Top 50. Porter is een jazzzanger (heerlijk woord) die aan de hand van remixer Claptone de overstap maakt naar de hitlijst. Gregory Porter is 43 jaar en komt uit de Amerikaanse stad Sacramento, maar opvallend genoeg was Nederland tot nu toe het land waar hij het populairst was. Zowel zijn debuutalbum Water als de opvolger Be Good kregen alleen in ons land een notering. Beter verging het Porter met zijn derde plaat, Liquid Spirit. Daarmee won hij vorig jaar een Grammy Award, als beste jazzalbum. De plaat sloeg wereldwijd aan, maar kwam in Nederland het hoogst: tot een zesde plaats.

Het titelnummer van Liquid Spirit is uiteraard van oorsprong een jazztune, maar de Berlijnse remixer Claptone maakte er een danceversie van. Je mag er van vinden wat je wil natuurlijk, maar het goede nieuws is dat Gregory Porter nu breed in de aandacht komt. Het is voor de tweede keer dat Claptone een hit scoort. In 2013 pakte hij al eens één weekje een notering met ‘No Eyes’, dat op 42 bleef steken.