Cees Veerman: één van grondleggers palingsound

In 1966 is zanger/gitarist Cees Veerman een van de grondleggers van the Cats. Daarvoor zat hij met bassist Arnold Mühren in de groep Electric Johnny and the Skyriders. Samen met Piet Veerman (geen familie) en Jaap Schilder (van de Everly Kosters) richten ze een nieuwe groep op, die aanvankelijk the Mystic Four heet. Na de toevoeging van drummer Theo Klouwer wordt de naam veranderd in the Blue Cats, kort daarna afgekort tot the Cats.

Vanaf de eerste single is Cees de zanger van the Cats. In 1967 en 1968 scoort de groep met een viertal covers, waarvan ‘Times Were When’ met een tweede plaats de grootste hit is. Al snel meten the Cats zich een geheel eigen sound aan: commercieel klinkend, melodramatisch en zwaar georkestreerd met veel strijkers. Vanwege de afkomst van de band wordt hun stijl de Palingsound gedoopt. In navolging van the Cats vallen in de jaren daarna ook dorpsgenoten als BZN, Left Side, Jan Smit en de 3 J’s onder die noemer. Cees Veerman is echter de eerste zanger die er met zijn band hits mee scoort.

Na een viertal hits gescoord te hebben met coverversies neemt de band eind ’68 een eigen compositie op. De aanleiding is een trieste: eerder dat jaar is een twintigjarige fan, Lia Vertelman, om het leven gekomen bij een auto-ongeluk. Bassist Arnold Mühren is geschokt door het nieuws en schrijft het nummer ‘Lea’. Gitarist Piet Veerman is op de single voor het eerst als zanger te horen. ‘Lea’ wordt de eerste nummer 1-hit voorde Volendamse band.

Vanwege het succes van de single blijft Piet Veerman de zanger van de band en is Cees voortaan alleen op gitaar te horen. Met Piet als leadzanger scoren the Cats in de jaren daarna nóg eens vier charttoppers: ‘Why’ (in 1969), ‘Marian’ (1969), ‘Where Have I Been Wrong’ (1970) en ‘Be My Day’ (1974). Tussen 1968 en 1974 scoort de groep een ononderbroken rij van zeventien opeenvolgende top 10-hits. De band is immens populair en kan ook voorzichtig over de grens kijken, met successen in België en Duitsland.

Vanaf 1975 komt de klad er een beetje in: de hits worden kleiner en minder in getal. Wanneer het groepssucces terug begint te lopen, nemen de beide Veermannen van de groep soloplaten op. Piet Veerman scoort meteen een top 10-hit met ‘Rollin’ On A River’, maar voor Cees is helaas minder succes weggelegd. Zijn single ‘Sailor, Sail On’ komt in 1976 niet verder dan de Hilversum III tiplijst.

Voor Piet komen daar in de jaren ’80 en ’90 nog eens twaalf solohits bij. Zo scoort hij in 1987 de bestverkopende single van het jaar met ‘Sailin’ Home’. Voor Cees is het verder echter bij die ene geflopte single gebleven. In 1980 breit de groep er uiteindelijk een eind aan, met het toepasselijk getitelde ‘The End Of The Show’, dat een zevende plaats bereikt.

Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan. In 1982 neemt de groep de track ‘La Diligence’ op, als relatiegeschenk voor de eigenaar van een gelijknamige discotheek in Heerlen. ‘La Diligence’ wordt opgepikt door Hilversum III en the Cats staan drie jaar na hun afscheid ineens opnieuw in de top 10. Bovendien valt hen in dat jaar een eerbetoon te beurt door hun plaatsgenoten van Next One. The Next One-single ‘Cats For Ever’, een medley van een serie grote Cats-hits, bereikt een achtste plaats in de Mega Top 50. In hun tweede leven scoren de bandleden nog eens vijf singles.

Na 1985 valt het weer stil, maar ruim twintig jaar later, in 2006, volgt (zoals het katten betaamt) zelfs een derde leven voor de band. In dat jaar worden de verdiensten van de groep voor de Nederlandse muziekgeschiedenis en het dorp Volendam op waarde geschat. De vier overgebleven leden van the Cats (drummer Theo Klouwer is vijf jaar eerder overleden) krijgen van de burgemeester van Volendam een lintje en worden benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Het brengt de groep ertoe om opnieuw een reüniesingle op te nemen. Het blijft bij de eenmalige hit ‘The Best Years Of My Life’, die een 35e plaats bereikt.

In 2012 emigreert Cees Veerman met zijn vrouw naar Indonesië om te gaan rentenieren. Heel lang heeft hij helaas niet mogen genieten van het goede leven in het verre oosten. De zeven levens van een kat, of zelfs de drie levens van the Cats zijn de 70-jarige zanger/gitarist niet gegund. Op vrijdagavond voelt Cees zich niet lekker. Hij vindt het echter niet nodig om naar een dokter te gaan. De volgende ochtend ligt hij dood op bed; hij is in zijn slaap overleden.

De palingsound van the Cats is niet een genre dat je nog vaak hoort op 3FM. Toch is de band met vijf nummer één-hits een succesvolle en belangrijke factor geweest in de beginjaren van de nederpop. En als er zelfs een aparte muziekstijl aan je repertoire wordt gekoppeld, dan heb je toch wel een onuitwisbare indruk achtergelaten. In totaal scoren the Cats vierendertig hits in de Mega Top 50. Tweeëntwintig daarvan bereiken de top 10.

1. Marian (6x1 in 1969)

2. Why (4x1 in 1969)

3. Where Have I Been Wrong (4x1 in 1970)

4. Be My Day (3x1 in 1974)

5. Lea (1x1 in 1968)

6. Let’s Dance (5x2 in 1972)

7. Scarlet Ribbons (3x2 in 1969)

8. Vaya Con Dios (3x2 in 1972)

9. Times Were When (2x2 in 1968)

10. One Way Wind (2x3 in 1971)