Lowlands

"Ik werd de moshpit van John Coffey ingestuurd"

  1. Nieuwschevron right
  2. "Ik werd de moshpit van John Coffey ingestuurd"

3FM-redacteur Fleur heeft nog nooit helemaal vooraan gestaan bij een rockshow, dus stuurden we haar naar het optreden van John Coffey in de Bravo.

Tijdens de redactievergadering van 3FM Online komt mijn eindredacteur met een nogal bijzonder voorstel: ik moet naar een optreden van John Coffey. En dan niet een beetje achterin de tent, maar helemaal vooraan. Leuk. Maar niet heus. Want ik heb helemaal niets met hun muziek en ik heb gehoord dat John Coffey-shows er nogal heftig aan toe gaan.

Mosh pits, circle pits en andere pits

Maar goed, ik moet en dus loop ik een uur voor de show naar het backstage-gedeelte van de Bravo. Ik wil advies. Wijze raad. De gouden tip. Want hoe overleef ik een concert van John Coffey? Wat moet ik vooral wel en wat vooral níet doen? En aan wie kun je dat beter vragen dan aan een van de bandleden zelf. Dus trok ik gitarist Alfred aan zijn mouw en stelde hem een paar essentiële vragen.

Ja hallo Alfred, ik ben nog nooit bij een show van John Coffey geweest en ga zo vooraan staan. Heb je een tip?
Alfred: Ik heb alleen een goede tip, geen veilige.

Nou, kom maar op dan.
Ga in het oog van de storm staan.

Ehh, wat betekent dat?
Als je ballen hebt, gooi je jezelf in de wall of death.

Shit, dat klinkt eng...
Haha!

De échte fans

Een half uur voor de show stap ik ietwat gespannen maar nog redelijk optimistisch de Bravo binnen. Helemaal vooraan zoek ik steun bij een aantal die-hard fans. Eugene (54 jaar) ziet er rock 'n roll uit, maar is er ook pas voor de eerste keer. Daar heb ik dus niets aan. Gelukkig is Pim (19 jaar) er ook. Hij heeft John Coffey al zes keer gezien en verzekert me dat zolang je tegen het dranghek blijft staan er niks gebeurt. Ok. Laat ik dat dan maar doen.

Eugene en ik

Oké, daar gaan we

John Coffey begint stipt op tijd en van rustig opwarmen is geen sprake. De confetti knalt. De gitaren scheuren. De drums beuken. En zanger David schreeuwt de longen uit zijn lijf en springt al na dertig seconden het publiek in. Iedereen om me heen schreeuwt keihard mee. Behalve ik. Ik joel een beetje ongemakkelijk mee en kijk met grote ogen naar wat er allemaal om me heen gebeurt.

WAT VET!

Maar hoe langer ik er sta, hoe toffer ik het vind. Wat een moddervette show is dit! Iedereen gaat he-le-maal los.. Springen, beuken, schreeuwen. Shit is aan. En de een na de ander wordt de lucht in geworpen om te crowdsurfen.

EPISCH!

En dat crowdsurfen werkt aanstekelijk. Want op een gegeven moment denk ik bij mezelf: DAT WIL IK OOK! En dus vraag ik Pim of hij me de lucht in wil gooien en voor ik het weet word ik door tientallen handen door de Bravo gedragen. Soms komen de handen op wat ongemakkelijke plekken, maar boeiend. Het was episch. Echt EPISCH!

Ongeveer dertig meter verderop maak ik een zachte landing en sta ik beduusd voor me uit te kijken: John Coffey, wat ben je vet! Ennn... Nu weer terug naar voren!

John Coffey - Lowlands 2016

Ster advertentie
Ster advertentie