Glazen Huis Kenia nog niet klaar

Het Glazen Huis in Kenia staat nog altijd niet, een dag voor ze beginnen. Rudy Mackay doet verslag.Nog één dag

Bloedheet in Kenia

Verdomd. Smsjes van het thuisfront dat er sneeuw ligt in de straat. Natuurlijk, het is een dikke week voor kerst. Iets wat je hier in Nairobi makkelijk vergeet. De enige kerstboom die ik tot nog toe gezien heb, staat in de lobby van het hotel. Verder zweet ik me de tandjes, herinnert de koppijn af en toe me eraan dat ik genoeg moet drinken en gebruik ik het meeste water om het stof ’s morgen en ’s avonds van m’n kop te spoelen. Ook leuk trouwens, wassen, schrobben, en dan afdrogen met een witte handdoek die gewoon weer zwart wordt. Achtentwintig graden en recht onder de zon. Tot zover is het hier goed geregeld.

Paniek: het huis staat niet

Er heerst een zekere paniek – terecht. Nog zo’n achttien uur te gaan voordat hier het Glazen Huis dichtgaat, alleen één probleem: het staat er nog niet. In een stalen karkas dat terplekke in elkaar is gelast, staan al een paar hardboard wanden waarvan er een paar geel geverfd zijn. De bruine vloerbedekking is al gekocht en ligt sinds gistermiddag opgerold op het plein.

'It will be done'

Het buitenpodium dat er gisterochtend stond, staat er nog – alleen nu ergens anders en met een andere kleur. Dat is het. Geen glas, geen mengpaneel, geen tafel, geen microfoons, geen knopjes, geen radio. Alleen om het halfuur een nieuwe Keniaan voor je neus: ‘No problem, it will be done. One hour, than it’s finished’. Uh-huh.

Het verbaast me niks als morgen het glas nog gezet wordt, terwijl de DJ’s al aan hun vijfde fruitsapje bezig zijn. Maar ach. ’t Is warm. De zon schijnt. We’re having fun.

Bellen met Eindhoven, deel 1

Zoals beloofd, belde Rudy met de DJ's in het Eindhovense Glazen Huis en daar vertelde hij over het Keniaanse huis dat nog totaal níet stond. Alles komt goed, maar de tijd begon wel te dringen.

>> Meer Rudy in Kenia