Hoe de Melkweg werd omgetoverd tot kerk

Door: Fleur Okkerse

De meeste mensen kennen Xavier Rudd alleen van 'Follow The Sun', het liedje uit die zonvakantie-reclame. Super mooi natuurlijk, maar de Aussie is veel meer dan dat. Dat bewees hij afgelopen week wel. Hij stond maandag (4 april) in de Melkweg, een plek waar elke week duizenden mensen samenkomen om te dansen, te lachen en te drinken.

Een ander jasje

Ik ben al een triljoen keer - oké, dat is overdreven - in de Melkweg geweest, maar deze keer was het anders. Het gevóel was anders. Toen ik de grote zaal binnen kwam lopen, dacht ik: holy fuck, het lijkt wel alsof ik in een kerk ben beland, waar de mensen zich het aankomende uur hand in hand laten onderdompelen in een bad van liefde en saamhorigheid. Met Xavier Rudd als predikant. De Australische muzikant vloog met zijn didgeridoo en mondharmonica naar Europa om wat liefde te droppen. Want, zei hij: "Jullie gaan door moeilijke tijden." Dit statement werd met gejuich ontvangen.

Mensen verbinden

Dat het kerkbezoek in Nederland al jaren flink daalt, is natuurlijk geen nieuws. Maar blijkbaar hoeft dat niet te betekenen dat er helemaal geen plek meer is om samen 'tot bezinning' te komen. Ik ben nog nooit bij een concert geweest waar de saamhorigheid zo sterk was. Ik dacht echt: wauw, zal een kerk ooit zó hebben gevoeld?

Hippie-gehalte

Voordat je denkt dat ik het licht heb gezien; ik ben niet gelovig opgevoed en beschouw een kerk of kathedraal meer als een stuk decor van ons dagelijks bestaan. En ik begrijp heel goed dat Xavier Rudd ongeveer het hoogst haalbare is qua hippie-gehalte, maar toch... Ik stond versteld van de rust en - ja ik ga het toch zeggen - liefde in de zaal.

Tuinbroek, knot en glimlach

Xavier Rudd, gehuld in een tuinbroek en zijn (ge)blonde(erde) haren in een hoge knot, stond de hele avond glimlachend op het podium. Zijn show was meeslepend, kwetsbaar en zeker ook bombastisch. De zaal zong bijna elk liedje mee, terwijl ik écht dacht dat de meeste mensen alleen maar zouden komen voor 'Follow The Sun' (dat alweer dateert uit 2012).

En ja, dat (vals) meezingen schept natuurlijk een band, hè. Ik snap heus wel dat dit niet het enige concert is waar mee wordt gezongen, maar het mooie aan Xavier Rudd is dat hij niet alléén maar zingt over break-ups en onbereikbare liefdes, want dat komt mij wel eens de neus uit (*kuch* Adele *kuch*).

De boodschap

De boodschap en het spirituele heeft hij niet van een vreemde. Zijn grootmoeder is een Aboriginal. Dit volk, dat als oorspronkelijke bewoner van Australië wordt beschouwd, voelt zich sterk verbonden met Mother Earth en dat hoor je duidelijk terug in zijn teksten, die vaak gaan over zijn zorg om het milieu en de planeet.

Daarnaast wil de 37-jarige muzikant ons meegeven dat we vanuit ons hart moeten leven, liefde voor elkaar moeten hebben. En ja, die levenswijsheden lijken we in ons 'drukke bestaan' steeds vaker (onbewust) overboord te gooien. Maar oordeel daar vooral zelf over.

Opstijgen en dansen

Met Xavier Rudd stijg je op, dans je. Het tempo van zijn optreden ligt hoog en naast de reggae-invloeden klinkt het best rocky, bluesy en proef je hier en daar ook wel een beetje hiphop. Zijn performance staat in het teken van vrede en aangezien dat dan weer hand in hand gaat met heel veel liefde, staat het dus ook in het teken van heel veel liefde. Noortje bevestigt mijn verhaal:

Dus de Melkweg als kerk?

Ja, de Melkweg als kerk (of synagoge of moskee). Ik vond het te gek dat een zaal vol muziekliefhebbers zich een paar uur lang één voelde en dat de mensen zich compleet overgaven aan het muzikale betoog van 'predikant' Xavier Rudd. En omdat ík nooit een kerkganger ben geweest, voelde deze eeuwenoude traditie voor mij als iets nieuws.

Wil jij je ook een keer laten onderdompelen in de wereld van Xavier Rudd? Eind april en begin mei speelt hij nog een keer in Nederland. Check hier zijn tourschema.