Blaudzun: ‘Het is zo rauw als het is, daar moet je niet voor weglopen’
- Nieuws
- Blaudzun: ‘Het is zo rauw als het is, daar moet je niet voor weglopen’
Blaudzun trapt vanavond zijn tournee af met de eerste uit vier shows op rij in EKKO in Utrecht.
Zijn nieuwe album Jupiter is het eerste van een drieluik, in een interview met Atze de Vrieze van 3voor12 praat Johannes Sigmond openhartig over de totstandkoming van de nieuwe plaat, zijn worsteling met depressie, een rampzalige nacht op een waddeneiland en zijn obsessie met verandering. ‘Op een gegeven moment merkte ik dat in alles wat er uit kwam mijn leven van de afgelopen vier jaar doorsijpelde. Het moest kennelijk uit mijn systeem. Het begon aan het eind van de Heavy Flowers-tour, toen het helemaal niet goed met mij ging. Elke avond stond ik met veel plezier te spelen, en ’s ochtends wilde ik dood. Dat klinkt zwaar, maar zo was het gewoon. Depressief. Koud, dat is het beste woord, ik was koud.’
Twee jaar geleden op Oerol was voor mij een nieuw keerpunt, waardoor ik zeker wist dat ik helemaal niet dood wilde. Ik was daar op een illegaal feestje, zo een waar niemand de locatie van weet, en waar iedereen eigen drank meeneemt. Daar heeft zeer waarschijnlijk iemand GHB in mijn drankje gedaan. Ze hebben me om half zes half blauw op het strand gevonden. Ik gebruik wel eens wat, maar dan weet je wat je doet, hoeveel je gedronken hebt, etc. Dit voelde als een aanslag. Mijn laatste smsje was “help”, maar dat is door gebrek aan bereik nooit aangekomen.’
Hoe liep het af?
Ik ben door lieve vrijwilligers naar mijn hotel gebracht, waar iedereen zich over me ontfermd heeft. De dokter heeft me onderzocht en tegen mijn broer Jakob gezegd dat hij naast me moest gaan slapen. Het ziekenhuis is niet de eerste optie daar, want dan moet er meteen een helikopter komen. Jakob heeft letterlijk de hele nacht lepeltje-lepeltje met me gelegen. Toen ik wakker werd begon hij heel hard te huilen. Hij dacht dat ik er geweest was. Ik had geen idee. Ik wist nog precies vijf minuten van het feest, daarna is het licht uit gegaan. Het was heel naar, maar het heeft een goede impact op me gehad. Je kunt na zo’n gebeurtenis voorzichtiger gaan leven, maar ik deed het tegenovergestelde. Ik dacht altijd dat ik mijn leven leefde zoals ik wilde, maar die dag concludeerde ik dat het nog scherper, nog harder kon. Ik ben in de zesde versnelling gegaan.’