3voor12: Radiohead in de HMH: scherp en wars van nostalgie

Allereerst het geklaag over paspoortcontroles aan de deur. Gedoe, want strenge regels en potentieel getreuzel aan de poort. Maar laten we eerlijk zijn: het ging bij de ingang haast nog soepeler dan bij een normaal concert, en zelfs die dame met haar geknutselde 'searching for tickets' naast de ingang werd al snel naar binnen geroepen met goed nieuws.

Strijkstok

Dan de hoop op strijkers. Radiohead speelt in dezelfde set-up als vier jaar geleden: de vijf kernleden, aangevuld met Portishead drummer Clive Deamer, die niet alleen uitgekozen is op zijn skills, maar ook op zijn gelijkenis met vaste drummer Phil Selway: hun kale koppen verschijnen steeds als een soort spiegelbeelden op de grote schermen boven het podium. En die strijkers die in de slotakkoorden van Burn The Witch het denkbeeldige vuur angstaanjagend hoog opstoken dan? Die worden door hun arrangeur Jonny Greenwood met een strijkstok uit zijn gitaar geramd.

(Foto: Bart Heemskerk)

Integraal?

Ten derde: die zorgvuldig samengestelde setlist-gok van eerder op de middag. Het blijft altijd puzzelen en raden welke keuzes de band maakt. Geen setlist is bovendien hetzelfde. Maar dat de show hier vanavond zou beginnen met een integraal A Moon Shaped Pool hadden vast niet veel mensen zien aankomen. Na opener Burn The Witch (nog een beetje wankel, en door die ontbrekende strijkers minder elegant dan op de plaat) volgt dus Daydreaming (kwetsbare ballade) en het gitzwarte Decks Dark. "We hebben geen koor, dus jullie moeten zingen", kondigt Thom Yorke aan. Ook dat is inderdaad een belangrijk detail in het arrangement, vooral omdat de engelachtige zang zo mooi contrasteert met de zware lading. Je mist het toch een beetje, en de band oogt nog een beetje roestig, maar langzaam begint het op gang te komen: vanaf het sterke slot van Decks Dark naar het fraaie folknummer Desert Island Disk en het bijtende groovenummer Ful Stop. "You really messed up everything", sneert Yorke over de bittere pil die hij heeft moeten slikken. "This is a foul tasting medicine."

Hoe het verder ging? Lees de hele recensie op 3voor12.