10 jaar Communion: stiekeme hofleverancier van de Britse popmuziek

In 2006 wordt de Britse popmuziek geregeerd door branie-volle gitaarbands. We noemden het een nieuwe golf Britpop, al die bands als Kaiser Chiefs, Arctic Monkeys, Pigeon Detectives, Razorlight en The Kooks. Het zijn haantjes, ze brengen een niet te stoppen energie, en ze zijn niet bang om elkaar een beetje uit te dagen. Maar stiekem wordt dan in een klein clubje in Notting Hill, Londen, al een klein zaadje geplant voor wat komen gaat. Notting Hill, een mooie, chique wijk die tegen Kensington Gardens aan geplakt zit, maar als je de straat uitrijdt ben je in Shepherd’s Bush, de opkomende wijk voor muzikanten. Eens in de maand, op zondag, is het Communion Night in de Notting Hill Arts Club, een soort open podium voor wie wil.

Door de achterdeur

‘Notting Hill Arts Club is in feite een betonnen ruimte, geen chique ballroom of zoiets. Daarvoor begonnen we zelfs in een kelder, maar daar moesten we al snel uit,’ vertelt Kevin Jones, drummer van Bear’s Den en een van de drie oprichters van Communion Music. De andere zijn Ben Lovett (toetsenist van Mumford & Sons) en producer Ian Gimble.

Gimble is een stuk ouder en ervarener dan de andere twee. ‘Ik organiseerde een avond in de Notting Hill Arts Club, waar ik een paar van die jongens boekte. Dat beviel goed, dus er kwam nog een avond, die zij zelf gepromoot hebben. Dat deden ze zoveel beter, dat ik dacht: die moet ik erbij houden.’ ‘De avonden waren precies zoals ze nu nog zijn. We hadden twee ruimtes, één waar gespeeld werd, en één waar mensen konden lullen. Het was belangrijk om dat gescheiden te houden. Van die vroege tijd herinner ik me natuurlijk het allereerste optreden van Marcus Mumford, terwijl verderop in de zaal capoeira-dansers bezig waren. Dat was meteen een hele bijzondere. En Laura Marling, die moesten we altijd door de achterdeur binnen sneaken, want die was pas vijftien.’

>> Lees het hele verhaal op 3voor12