Concertverslag: Mumford & Sons in het Goffertpark

Door: Rients van Ganswijk

Op naar Mumford & Sons

Ik loop zaterdag 4 juli tussen duizenden mensen die vanuit het hele land naar Nijmegen gekomen zijn. Op elke vierkante centimeter grond rondom het Goffertpark staan auto's geparkeerd. De plukjes mensen die her en der de auto achter gelaten hebben, vloeien langzaam samen tot één grote stroom richting de ingang van het park.

We lopen langs de goedverkopende frietkraampjes, over het kleine bruggetje naar de ingang. De stemming zit er al goed in. De zon schijnt en het is warm, maar gelukkig niet zo heet als voorspeld werd. Voorbij de toegangscontrole belanden we op een klein veld omringd met eettentjes. In de verte zie je de vlaggen van Mumford & Sons al wapperen.

Terwijl de warmte op het park drukt, maken mensen het zich gemakkelijk in het droge gras. Door de vele eetwagentjes, wapperende vlagen en gekke tentjes voelt het hele terrein aan als een festival. Alsof Lowlands en Pinkpop voor één dag samen een kindje hebben gekregen.

Mumford & Sons #mumford #mumfordandsons #nijmegen #goffertpark #goffert #gotr #2015

Een foto die is geplaatst door Rémon van den Bergh (@remonvdbergh) op 4 Jul 2015 om 3:30 PDT

Compleet programma

Wie vroeg komt, zit gebakken in het Goffertpark. Mumford & Sons hebben wat muzikale vrienden meegenomen om het voorprogramma te verzorgen. Terwijl het veld langzaam vol druppelt opent Eaves de lange dag. Bear's Den speelt vervolgens een fijne show, waarna mensen massaal avondeten gaan scoren. De rijen voor de food trucks en eettentjes zijn soms wel honderd meter lang. Bij The Vaccines is het dan ook nog even wat rustig. Maar aan het eind van hun set heeft iedereen de spare ribs, patatjes en loempia's achter de kiezen.

Waar is de banjo?

En dan is het grote moment daar. Leuk die voorprogramma's, maar de mensen zijn toch echt voor Mumford & Sons gekomen. Onder luid gejuich wordt de band onthaald. De band trapt meteen af met een track van de nieuwe plaat: 'Snake Eyes'. Geen banjo dus. Het publiek reageert met groot applaus, maar het is nog geen euforie. En dan is hij daar toch: de banjo. Al in het tweede liedje trekken Mumford & Sons een hit uit de kast. 'I Will Wait' wordt onder luid gejuich onthaalt.

Mumford and sons. ???????????? #iwillwait #mumfordandsons #concert #nijmegen #concertatpark #goffert #greatband

Een video die is geplaatst door marijn stemerdink (@marijnst) op 4 Jul 2015 om 3:47 PDT

Akoestisch op een megaveld

De nieuwe nummers klinken toch minder overtuigend dan het oude werk. Maar Mumford & Sons laten zich niet van de wijs brengen. In plaats van alleen maar stadion anthems te spelen, kiest de band soms kleine wegen. Zo besluiten ze twee liedjes volledig akoestisch te spelen. Met z'n vieren rond één microfoon de vijftigduizend toeschouwers bespelen, dat is best een dingetje.

Lover of the light

De magie van de avond? Zonder twijfel de waanzinnige zonsondergang. Zelfs Mumford & Sons staan er even bij stil. "You guys should all turn around and watch that beautiful sunset behind you!" roept banjospeler Winston Marshall, waarna frontman Marcus pareert "And look back for this beautifull bass player we've got, isn't he just beautiful?" Iedereen werd voor even een liefhebber van het licht.

Zonsondergang tijdens Mumford & Sons #mumfordandsons #goffertpark #goffert

Een foto die is geplaatst door Lonneke Janssen (@lonnekej) op 5 Jul 2015 om 2:14 PDT

Praatjesmakers

Opvallend is de stilte en de rust tussen de nummers. De mannen doen er lang over om van instrument te wisselen. Tijdens die wisselingen gaan de grote schermen op zwart en is de band opvallend stil. Op een gegeven duurt het zo lang dat banjospeler en gitarist Winston Marshall al zijn kennis van voetbal in de strijd werpt. Het levert een hilarische speech op met de meest onmogelijke uitspraken van Nederlandse topvoetballers. Erg leuk intermezzo, maar je hoort de band toch liever spelen.

Naar huis!

Alle grote hits komen voorbij. In de toegift komt de grote klapper waar het publiek op heeft gewacht. "Have you guys got one more dance left for us?" vraagt frontman Marcus. En dat hebben we. Bij 'Little Lion Man' wordt gesprongen en gedanst en vooral heel erg hard mee gezonden.

Na twee uur en 21 liedjes zit het erop. De grootste show die Mumford & Sons tot nu toe gaf. De massa mensen probeert nog snel een biertje of een snack te pakken, of snelt naar de uitgang om voor de file uit te kunnen rijden. De blikken zijn tevreden en de stemming is goed. De enige klacht die veel te horen is, is dat het geluid toch wel heel zacht stond.

Check de mooie plaatjes die Hans-Peter van Velthoven voor ons maakte