Nog één keer de Noodband (en dan is het ook klaar!)
- Nieuws
- Nog één keer de Noodband (en dan is het ook klaar!)
In het kader van: schoenmaker blijf bij je leest.

>> Bekijk hier alle optredens van de Bonte Avond
Door Roberto Lobosco
De spanning was zo dik, dat je er plakjes van kon snijden in de gracht van Pampus. Met monomane bezetenheid oefenden Roosmarijn, Domien, Timur, Giel, Paul en Sander in de week voorafgaand aan de Bonte Avond hun act: De Noodband. En toen was het zover.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Van Slash tot Keith Moon
De vlammende gitaarsolo van Giel 'Slash' Beelen, het virtuoze pianospel van Paul 'Jan Vayne' Rabbering, de niet ingeplugde Timur 'Thunder Thumbs' Perlin, de ritmepartijen van Sander HoogerMoon en natuurlijk de vocale range van Roosmarijn 'Anita' Reijmer en Domien 'Rice' Verschuuren. Degene die het gezien of gehoord hebben, zullen het niet gauw vergeten. Hoewel dat misschien wel het beste is.
Ultra minimaal
Alles viel op zijn plek tijdens die gitaarsolo van Giel: de geringe voorbereidingstijd, het gebrek aan gezamenlijke oefensessies, de onhandigheid met het instrument, de onwetendheid van de dynamiek van een bandje op het podium en de algehele a-muzikaliteit. Dat Robbie Williams in het origineel van 'Feel' géén gitaarsolo heeft, probeerde Giel dan ook zo nauwkeurig mogelijk te benaderen met zijn ultra minimale solo.

Ene applaus is het andere niet
Toch kreeg Noodband de handjes op elkaar. Maar zoals we allemaal weten is het ene ovationele applaus het andere niet. Zo heb je het applaus na het laatste nummer van U2, als de vuurwerkkanonnen knallen en de band bezweet een buiging maakt. Zo'n applaus was het niet.
Eerder leek het op het applaus dat je geeft na de balletuitvoering van je nichtje van 4 jaar, nadat drie meisjes huilend voortijdig van het podium renden, het enige jongetje een hap uit het decor nam, de cd-speler hinderlijk bleef hangen en uiteindelijk geen enkel kind meer op de maat danste.

Ding met toetsen
Maar hé, de DJ's in kwestie hebben niet voor niets op een bepaald moment in hun leven besloten om niet zelf muziek te maken, maar om zich als ambassadeur van muziek op te werpen en voor een baan bij de radio te gaan. Zodat ze zich dagelijks kunnen onderdompelen in goede en nieuwe muziek, zonder ook maar in de buurt te zijn van een ding met toetsen of snaren.
Domien zei het zelf al: 'Het eerste en laatste optreden van Noodband'. En als we de recensie van 3voor12 moeten geloven, is dat maar goed ook. Maar wij hebben genoten van het amateurisme van onze DJ's en hun jolige presentatie.

Volle teugen
Want daar was het natuurlijk ook een bonte avond voor. Enige verschil met het leeuwendeel van bonte avonden in de geschiedenis van bonte avonden, is dat onze bonte avond live werd uitgezonden, zowel op radio als televisie voor een, zo voelde het voor ons althans, miljoenenpubliek.
Hoe dan ook, we hebben met volle teugen genoten van De Noodband, hun kwetsbaarheid en hun lef en daarin waren we volgens ons niet de enige. Maar om toch een tip te geven aan onze DJ's: "Don't quit your dayjob, you guys!"
