Warme sake en groene thee

Peter Slager, de bassist van Bløf, heeft de vaart erin en schrijft er lustig op los vanuit Japan. Vandaag zelfs twee columns!
TERUG OP SADO


Aikawa, Sado-go-shima, 13 augustus 2009

We zijn weer terug! Terug op de plek waar we “Aanzoek Zonder Ringen” opnamen en waar onze hechte band met Kodo begon. Het duurt wel eventjes voor je er bent overigens. Vanmorgen zijn we met taxi’s vertrokken naar Tokyo Station, onder begeleiding van Melanie, de Nieuw-Zeelandse tourmanager van Kodo, om daar op de Shinkansen naar Niigata te stappen. De Shinkansen is de beroemde Japanse sneltrein die de slordige 400 kilometer naar de westkust in iets meer dan 2 uur overbrugt. Eenmaal ter plaatse nemen we de boot naar Sado, en vervolgens is het nog een klein uurtje met de bus van de haven naar Aikawa waar ons hotel staat.

Bløf op Sado met Kodo

Het is een vreemde gewaarwording die lobby weer binnen te wandelen, want het lijkt alsof er niks veranderd is in de 4 jaar die voorbij zijn gegaan. Sado is een heel rustige plek, die je nog iets laat zien en voelen van het oude en landelijke Japan. Dat blijkt, als ik op mijn sobere hotelkamer ben, ook inzake de internetverbindng: die is er namelijk nog altijd niet. Dat maakt het doormailen van een reisverslag wel een wat ingewikkelde zaak, maar afijn, daar vinden we ook wel weer iets op.

Warme sake en groene thee

Het avondmaal is traditioneel Japans: veel vis, schelpdieren, tempura en een aantel dingen die ik niet kan herkennen, niet wat betreft smaak en niet wat betreft uiterlijk. Ik drink er warme sake en groene thee bij, en om het gevoel van de plaats nog iets beter mee te krijgen heb ik een yukata aangetrokken: een soort dunne vrijetijdskimono, die hier door het hotel aan alle gasten wordt verstrekt. Hoewel ik om me heen een paar van mijn vrienden bedenkelijk naar een wulkachtige schelp zie kijken, smaakt de maaltijd me uitstekend. En ik geniet van dat gevoel: weer terug te zijn op Sado.

>> Lees meer verslagen van Bløf in Japan