3FM-DJ's delen hun favoriete Cruijff-momenten

Barend van Deelen

"Ook mensen waarvan je denkt dat ze nooit dood zullen gaan, blijken uiteindelijk gewoon sterfelijk. Dat was het eerste wat ik dacht toen ik van de eerste schrik bekomen was. Johan Cruijff is dood.

Voetbal werd in 1998 mijn allerbeste vriend. Het Nederlands elftal speelde dat jaar de pannen van het dak tijdens het WK in Frankrijk. Het besef van de grootte van Johan Cruijff kwam een jaar later, op 6 april 1999. Ajax speelde, ter ere van de eeuw die bijna achter ons lag, een wedstrijd met alle Ajax-goden die de club echt hadden gemaakt tot wat het was. Frank Rijkaard, Ruud Krol, Sjaak Swart, Marco van Basten en vele andere voetballers kwamen voor het eerst in jaren weer eens in aanraking met de geur van gras en kleedkamers.

Van Basten had vier jaar daarvoor op trieste wijze zijn carrière moeten stoppen. De siddering die door het stadion ging toen hij zijn schoenen aantrok en het veld betrad, was als kind al bijna niet te bevatten, om over het moment wat volgde maar te zwijgen.

Herman Hofman

"De imitaties, de interviews, de uitspraken, de goals, de legende, het hooghouden met het sigarettenpakje - El Salvador. Potdomme, Johan Cruijff dood.

Kijk, ik heb natuurlijk zijn hoogtijdagen gemist, en dus ook z'n verdiensten voor Barcelona. Ik ben altijd geneigd om Nederlands succes in het buitenland te relativeren. Ik denk al snel dat wij Nederlanders het succes van een landgenoot toch net effe wat groter maken uit trots, maar niet per se omdat de feiten nou zo schokkend waren.

Maar toen ging ik op vakantie naar Barcelona. En Barcelona is best wel gesloten, viel me op. Die arrogante Catalanen spreken geen Engels, niks. Maar zodra ze doorhadden dat je uit Nederland kwam, waren ze ineens een stuk welwillender.

Er zit een Nederlands winkeltje ergens in een straat dat Lekker heet. Stroopwafels, drop, hagelslag - dat werk. De eigenaar is getrouwd met een Nederlandse en hij sprak een paar woorden in onze moerstaal. En toen ik Johan Cruijff noemde klopte hij met z'n hand op z'n hard en zei in gebrekkig Nederlands: "Ja, ja, nummer 14". En daarna "El Salvador", met zo'n uitdrukking op z'n gezicht die zegt: 'Fieuw, daar noem je iemand, die ken ik wel.'

En zeker nu hij overleden is, vliegen de quotes over Cruijff van de grootste grootheden je om de oren. Johan Cruijff. Met recht een Grote Speler."

Frank van der Lende

"Ik ben er eigenlijk te jong voor, ik ken ‘m vooral als de man die vaak bij Studio Sport zat haha! Maar mooie momenten heeft hij natuurlijk genoeg. Die penalty met het een-tweetje, natuurlijk. Zoiets was nog nooit vertoond en hij deed het gewoon. En los daarvan was ‘ie gewoon een woordkunstenaar, met al z’n uitspraken."

Ook belde Frank in zijn uitzending met Humberto Tan. Dit gesprek kun je hieronder terugluisteren:

Sander Hoogendoorn

"Als ik aan Johan Cruijff denk, dan denk ik niet aan een bepaald doelpunt of aan een bepaalde club. Niet aan een bepaald shirt, of een bepaald moment. Ik denk aan iets anders. Ik denk aan de tweehonderd Cruijff-veldjes die de Cruijff Foundation heeft aangelegd door heel Nederland. De veldjes die de jongeren, in vaak kansarme wijken, toch de mogelijkheid geeft om in ieder geval op een goed veldje te kunnen voetballen in hun vrije tijd.

Hij is vandaag overleden, en dat is heel treurig, maar van die veldjes blijven we in Nederland in ieder geval de rest van ons leven plezier houden. Van de Cruijff Foundation en zijn erfenis. Het ga je goed, Johan. Je ken winnen of verliezen, uiteindelijk gaan we allemaal dood."