De ergste concertervaringen van artiesten
- Nieuws
- De ergste concertervaringen van artiesten
Artiest zijn is niet altijd rozengeur en maneschijn. Deze artiesten vertellen over hun ergste concertervaringen ooit.
Jonas Brothers, Californië 2006
"We speelden op een aardbeienfestival. Daar beoordelen ze serieus aardbeien, met smaaktesten en alles. Het was het meest ongemakkelijke optreden dat we ooit gaven. Er was bijna niemand, het geluid hield er halverwege mee op, het was gewoon vrij teleurstellend allemaal. We moesten optreden zonder apparatuur. We werden niet boos en hebben niks gesloopt, maar dat wilden we eigenlijk wel een beetje. Als goedmakertje van de organisatie mochten we jureren bij de 'Beste Aardbei'-verkiezing. De winnende aardbei was fantastisch."
Scissor Sisters, Florence 2002
"We deden een gig in Italië op een modefeestje maar er was niemand geïnteresseerd in wat we aan het doen waren. Ze vonden het interessanter wat iedereen aan had. Er was één hele gespierde vent die een kort mannenrokje aan had. Volgens mij was het de bedoeling dat hij er uitzag als een gladiator of zo, maar het was meer sportschool-ordinair. Op een gegeven moment werd ik op mijn schouder getikt terwijl we 'Tits On The Radio' speelden. Hij vroeg of we wilde wachten met spelen tot ze hun gesprek hadden afgerond."
Bombay Bicycle Club, Engeland 2008
"Het was de eerste avond van onze tweede tour door het Verenigd Koninkrijk en er was echt helemaal niemand. De achterkant van het gebouw keek uit op een gevangenis, dus elke keer dat we backstage gingen, zagen de gevangenen ons en begonnen ze te schreeuwen en met dingen te gooien. Ze kenden ons helemaal niet. Maar goed, ik denk dat niemand in die stad ons kende. Wij stonden met z'n vieren op het podium en er stonden vier mensen in het publiek, waaronder onze promotor, die stond te huilen."
Westlife, Indonesië 2001
"Het optreden zelf was fantastisch, maar het eindigde heel slecht. Er waren ongeveer 20.000 mensen, in Indonesië hadden we na het Verenigd Koninkrijk de grootste fanbase. Ons album was daar 22 keer platina gegaan of zo. Na het optreden ging het helemaal fout: er was totale hysterie en we mochten het stadion niet uit tot de fans weg waren. De politie probeerde ze weg te krijgen en de beveiliging van het stadion probeerde ze te helpen. Die beveiligingsmensen renden naar de fans toe, het leek wel een soort gevecht. Ze vielen elkaar aan en schopten elkaar enzo. Het was echt ongelofelijk: honderd politiemensen en honderd beveiligingsmensen tegen al die fans. Het leger moest er bij komen om ze uit elkaar te halen."
Ed Sheeran, Engeland 2006
Dit was voordat ik bekend werd, toen ik 14 of 15 was. Ik moest de apparatuur van een vriend lenen. Ik had alles neergezet en gesoundcheckt, maar er was letterlijk niemand. Ik stond voor het barmeisje te spelen. Toen het eerste liedje tien seconden bezig was kwam de eigenaar naar beneden: "Dit heb ik nooit goedgekeurd. Dit is te hard, kun je je spullen inpakken en gaan?". Het was een ramp. Het was alleen ik en mijn akoestische gitaar, zo hard kon het allemaal niet zijn. Het was een beetje vernederend, maar goed, er was toch niemand die het heeft gezien. Ik heb mijn vader gebeld en gevraagd of hij me op kon halen. Maar goed, je kunt beter onderbroken worden omdat je muziek te hard is dan omdat je muziek te slecht is, en dat is gelukkig nog nooit gebeurd."
