3voor12: Miles Davis vs. Chet Baker op het grote doek

“Come back once you lived a little”, sist Miles Davis tegen Chet Baker - dan nog nat achter de oren - in Born to be Blue. En dat gebeurt, zien we in de film geregisseerd door de nog vrij onbekende regisseur Robert Budreau. De film ging in première op SXSW en focust op het jaar 1968 waarin Baker - west coast jazz-pionier en fenomenale zanger - zijn tanden verliest nadat hij als ’s werelds bekendste junkie in elkaar wordt geslagen. En een trompettist zonder tanden, die is als een pianist zonder handen: je embouchure is dan helemaal weg en het wordt onmogelijk een zuivere noot te produceren.

Intens en somber

Acteur Ethan Hawke - die op SXSW ook al schittert in de speelfilm In a Valley of Violence en zijn vele samenwerkingen met regisseur Richard Linklater - vertolkt Baker waanzinnig: zijn blikken zijn intens en somber, maar nergens over the top. Het meisje dat hij op een filmset leert kennen, probeert hem door het diepe dal heen te slepen en hem na een baantje als pompbediende te overtuigen toch weer te gaan oefenen. Op het strand, in de bergen met een camper en uiteindelijk in een lullige pizzeria, waar hij zijn eerste shows weer doet met een nogal gezichtsloos combo. Maar weet hij het vol te houden zonder weer aan de heroïne te gaan, zijn werkelijke muze, waardoor hij “in iedere noot weet te kruipen”? In de film kom je er pas in de emotionele slotscène achter, maar wij weten natuurlijk wel beter. Het ligt eigenlijk zelfs al in de titel Born to be Blue besloten: waar de film eindigt verhuist Baker naar Europa en uiteindelijk overlijdt hij in Nederland. Baker valt in Amsterdam high van de heroïne en coke uit het raam van Hotel Prins Hendrik.

Manische achtbaan

Zeker zo indrukwekkend is Miles Ahead, het regiedebuut van Don Cheadle, die we al kenden als hoofdrol in Hotel Rwanda en kolonel James Rhodes in de Iron Man-serie. Voor de vertoning zit zelfs de zoon van Davis in de zaal (met zijn zonnebril op, nota bene!), die toestemming heeft gegeven voor het maken van de film. In Miles Ahead zien we hoe Rolling Stone-journalist Dave Brill (Ewan McGregor) probeert binnen te dringen in het extreem chaotische leven van Miles Davis in de late jaren ’70, wanneer hij vijf jaar lang geen noot uitbrengt. Brill wordt al in de eerste scène tegen de grond gemept wanneer hij het huis van Davis binnendringt, om vervolgens tezamen op zoek te gaan naar dope en te zien hoe de paranoïde trompettist een pistool tegen het hoofd van zijn A&R-manager drukt.

Welke film wint het? Welke van de twee jazz-biopics kun je echt niet missen? Lees het op 3voor12.