Op de eerste dag van Lowlands 2017 doen indierocklievelingen Ty Segall en Mac DeMarco het heel erg goed, stijgt The xx boven zichzelf uit en valt Shame op als dé verrassing van de dag. En ondanks nogal belabberd geluid weet Solange haar woede te uiten op de meest elegante manier.

1. The xx

Het ging vandaag al een paar keer mis met de wat stillere acts, zoals dat altijd en op elk festival met zulke optredens gaat. Het is dan ook nog even spannend of The xx het wel gaat doen, in de nieuwe halfopen Alpha en met ook nog eens regen in aantocht. Zorgen om niets. 

2. Ty Segall

Het is zeker niet de hardste set die Ty Segall ooit heeft gespeeld. Aanvankelijke is het tempo gemoedelijk, maar zelfs dan speelt de band stuwend alsof telkens een vervelend duwtje wordt gegeven en dan nog zo'n vervelend duwtje net buiten de maat totdat de onrust op de tent overslaat en hij er weer is: de pit.

3. Shame

Het vloeit soms wat minder hard, maar uiteindelijk droogt de stroom aan Engelse bandjes nooit op. Elk jaar duikt er weer een paar op. Zo is er nu dus Shame. Ze doen niets nieuws, klinken ontzettend Engels en hebben een grote bek. Kijk dan! Allemaal schriele gastjes van onder de 1.75 met babyfaces, maar met de attitude van opgepompte Britse gasten van 2 meter 5. Het gaat er bij een partijtje knokken in een kroeg immers niet om wie het grootste is, maar wie het gekste. Ze weten het publiek al voor zich te winnen voordat er ook maar een noot gespeeld is.

4. Mac DeMarco

De lievelingsclown van de indierockwereld is in vorm vandaag. Ja, de verhouding lolbroekerij/liedjes is bij Mac DeMarco prima in balans. Hij sjouwt de presentatrice het podium op, maar zijn band klinkt ook precies goed nonchalant, met galmende gitaarwatervallen en warme, doffe synths, als troebele zonnestralen door een ongelapte ruit.

5. Solange

Knap hoor, hoe Solange op Lowlands zo'n belangrijke hyperpersoonlijke en maatschappelijke boodschap weet over te brengen. Op elegante wijze, maar helaas ook niet in de omstandigheden die je haar zou gunnen.